UIA sudah mula sunyi...
tapi a.d.i.k masih disini...
sudah ramai yang mula pulang kepangkuan keluarga tercinta...
tapi a.d.i.k masih disini...
sudah ramai mula membawa beg untuk pulang...
tapi a.d.i.k masih disini...
kenapa?
a.d.i.k nak seperti mereka...
a.d.i.k nak balik ke rumah dengan perasaan gembira sangat macam mereka...
a.d.i.k nak jadi sibuk berkemas barang macam mereka...
a.d.i.k nak balik beraya...
a.d.i.k nak sangat2...
tapi kenapa a.d.i.k tak berperasaan macam mereka?
bila a.d.i.k dengan lagu raya...
a.d.i.k rasa macam nak hujan...
bila a.d.i.k baca ucapan hari raya...
a.d.i.k rasa macam nak banjir...
kenapa???
a.d.i.k tak mahu begini dan begitu...
a.d.i.k mahu seperti yang lain...
terkadang a.d.i.k rasa tak kuat dengan ujian ni...
walau a.d.i.k tahu ada yang lagi sedih daripada a.d.i.k...
a.d.i.k hampir rebah dengan ujian ni...
Ya Allah...
bantu a.d.ik...
3 comments:
A.d.i.k, ujian tanda Kasih tahu! Dia tahu kamu mampu... :)
adikku yg sedang belajar mewarnai hatinya dengan warna kesabaran dan kekuatan.. =)
I.Allah sy cuba sedaya mampu...syukran sudi bagi teguran pada a.d.i.k...=)
Post a Comment